حقوق بیماران در دسترسی به خدمات مطلوب و اثر نابرابری های اجتماعی

در یک طبقه بندی کلی می توان گفت انسان ها دارای نیازهای مادی یا «نیازهای اولیه» و نیازهای معنوی و یا «نیازهای ثانویه» می باشند، اما آنچه که باید همواره مد نظر قرار گیرد، عدم استقلال و به واقع وابستگی متقابل این دو سطح نیاز به یکدیگر می باشد. بدین معنی که در بسیاری از انسان ها اگر نیازهای اساسی برآورده نشده باشند، نیل به خواسته ها و نیازهای سطوح بالاتر که به نوعی موجب خودشکوفایی و پرورش روحی، روانی و اجتماعی انسان ها می شود بسیار سخت خواهد بود. نابرابری های اجتماعی از آنجا که دسترسی گروه های وسیعی از شهروندان را به نیازهای اولیه محدود می سازد، همواره عامل مهمی در عدم دستیابی انسان ها به حقوق پایه انسانی و اجتماعی خود بوده است. مطالعات نشان داده اند که شرایط زیست در دوران نخست کودکی نقش چشمگیری در شکل گیری شخصیت آینده انسان ها دارد و میزان انطباق اجتماعی، توان بهره برداری از استعدادهای ذاتی، پیشرفت علمی و موفقیت انسانی را تعیین می کند. در این مقاله نقش و اثر نابرابری های اجتماعی در حوزه سلامت بر دستیابی بیماران به حقوق اولیه خود در برخورداری از خدمات سلامت ضروری و مورد نیاز، مورد بحث و بررسی قرار می گیرد.